Κυριακή 5 Μαρτίου 2017
Σάββατο 4 Μαρτίου 2017
Έφαγε γκολ και τα έβαλε με το...δοκάρι! (video)
Ο τερματοφύλακας της Κρέι Βάλεϊ, Τζόρνταν Κάρεϊ, ξέσπασε όταν δέχτηκε γκολ από τον Αντριαν Στόουν της Ασφορντ Γιουνάιτεντ, χτυπώντας το κεφάλι του στο δοκάρι!
Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017
Γιατί η Ελλάδα ζητάει δάνειο και από το «αδελφάκι» του ΔΝΤ την Παγκόσμια Τράπεζα
Τι έγινε σε χώρες που πήγε ο Οργανισμός
Έκτακτη χρηματοδότηση και βοήθεια σε τεχνικό επίπεδο ζήτησε από την Παγκόσμια Τράπεζα η ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το χρόνιο πρόβλημα της ανεργίας, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Politico.
Όπως αναφέρει το κείμενο, η Αθήνα πρότεινε τριετές σχέδιο χρηματοδότησης για τη δημιουργία τουλάχιστον 150.000 θέσεων εργασίας τον χρόνο, ήτοι 450.000 θέσεων συνολικά, κοστολογώντας το εγχείρημα στα 3 δισ. ευρώ.
Το Politico αναφέρει πως ο Οργανισμός δεν έχει απαντήσει στο ελληνικό αίτημα, το οποίο επιβεβαιώθηκε και επισήμως μετά από ερώτημα που τέθηκε από τον δημοσιογράφο.
Η Παγκόσμια Τράπεζα ενημέρωσε το Politico πως δεν έχει ληφθεί απόφαση ακόμη, καθώς το αίτημα πρέπει να περάσει από το εκτελεστικό συμβούλιο και να τύχει της έγκρισής του. Σημειώνεται πως στο παρελθόν, η Παγκόσμια Τράπεζα είχε απορρίψει το ενδεχόμενο εμπλοκής της στο ελληνικό πρόγραμα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πάντως, δεν πρόκειται για αίτημα που αφορά το ελληνικό μνημόνιο, αλλά επιπλέον χρηματοδότηση, αποκλειστικά για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
«Εάν γίνει δεκτό, το ελληνικό αίτημα θα βύθιζε τη χώρα σε ακόμη περισσότερο χρέος, τη στιγμή που η κυβέρνηση συνεχίζει να δίνει μάχη για τους όρους και τις προϋποθέσεις του παρόντος προγράμματος διάσωσης» σημειώνεται στη συνέχεια.
Πάντα σύμφωνα με το δημοσίευμα του Politico, εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Τράπεζας δήλωσε πως «η κυβέρνηση της Ελλάδας ζήτησε από την Παγκόσμια Τράπεζα να παρέχει τεχνική και οικονομική στήριξη για την αντιμετώπιση πιεστικών προκλήσεων, περιλαμβανομένων της μακροχρόνιας ανεργίας, της οικονομικής ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης και της κοινωνικής προστασίας».
Ποιες χώρες πηγαίνουν στην Παγκόσμια Τράπεζα
Η Παγκόσμια Τράπεζα είναι διεθνές χρηματοπιστωτικό ίδρυμα το οποίο παρέχει οικονομική και τεχνική βοήθεια σε αναπτυσσόμενες χώρε για αναπτυξιακά έργα (π.χ. δρόμοι, γέφυρες, σχολεία) με δεδηλωμένο στόχο τη μείωση της φτώχειας. Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι ο Νοτιοκορεάτης Τζιμ Γιονγκ Κιμ από την 1η Ιουλίου του 2012.
Ο οργανισμός συστάθηκε έπειτα από τη διάσκεψη στο Μπρέτον Γουντς το 1944. Οι ΗΠΑ και η Βρετανία πρωταγωνίστησαν σε αυτήν τη διάσκεψη. Η Τράπεζα ως το 1968 χορηγούσε δάνεια σε μικρή σχετικά κλίμακα. Η Γαλλία ήταν η πρώτη χώρα που έλαβε αναπτυξιακή βοήθεια από την Παγκόσμια Τράπεζα. Τις τελευταίες δεκαετίες η Τράπεζα έχει δεχτεί εντονότατη κριτική από αντιπάλους της παγκοσμιοποίησης και άλλες κοινωνικές ομάδες.
Όταν ιδρύθηκαν οι διεθνείς οικονομικοί θεσμοί τον Ιούλιο του 1944, το ΔΝΤ θα προωθούσε τη νομισματική συνεργασία των λαών και θα θεράπευε τα χρηματοπιστωτικά προβλήματα της μεταπολεμικής εποχής και η Παγκόσμια Τράπεζα θα ήταν υπεύθυνη για την ανάπτυξη και την ανοικοδόμηση των χωρών που είχαν πληγεί από τον πόλεμο, μετριάζοντας έτσι τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, ως το μεγαλύτερο απόθεμα αναπτυξιακής βοήθειας που είχε δει ποτέ ο κόσμος.
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Παγκόσμια Τράπεζα ανέλαβαν έτσι το έργο να αλλάξουν τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και να εξισορροπήσουν τα ελλείμματα των χωρών, μέσω πολιτικών που θα επηρέαζαν τα εθνικά νομισματικά συστήματα. Κι έτσι η αποκλειστική ευθύνη για την επίλυση των μεγάλων προκλήσεων που αντιμετώπιζαν οι φτωχότερες χώρες ήταν πια υπόθεση των διεθνών θεσμών, οι οποίοι ανέλαβαν πρόθυμα τον ρόλο του διαμεσολαβητή των ευαίσθητων οικονομιών και του αρχιτέκτονα της νέας παγκόσμιας τάξης. Μιας τάξης που βασιζόταν πια στην οικονομική και κοινωνική επανόρθωση.
Κι έτσι, μέχρι και τη δεκαετία του 1970 τα χαμηλότοκα δάνεια χορηγούνταν σχεδόν χωρίς δεσμεύσεις, αν και η κατάσταση έμελλε να αλλάξει δραματικά στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Κι αυτό γιατί οι ΗΠΑ αποφάσισαν ξαφνικά να αυξήσουν δραστικά τα επιτόκια στην προσπάθειά τους να ανακόψουν τον πληθωρισμό.
ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα ακολούθησαν πιστά τον δρόμο που χάραξε ο μεγαλύτερος «μέτοχός» τους, η Αμερική, και η δεκαετία του 1980 θα βρει το Ταμείο σε νέες αρμοδιότητες: πλέον ο θεσμός παρείχε βοήθεια σε αναπτυσσόμενες χώρες βασιζόμενος αποκλειστικά σε οικονομικούς δείκτες, αδιαφορώντας ολωσδιόλου για τις κοινωνικές επιπτώσεις των παρεμβάσεών του. Για να λάβουν τη χείρα βοήθειας, οι κυβερνήσεις των χωρών έπρεπε τώρα να προσαρμόζουν τις πολιτικές τους στις νόρμες του ΔΝΤ επιφέροντας τις ραγδαίες κοινωνικο-οικονομικές μεταρρυθμίσεις που αποφάσιζαν τα μεγάλα κεφάλια του οργανισμού ερήμην των χωρών που δέχονταν τα πακέτα στήριξης.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το 1980, το συνολικό χρέος των αναπτυσσόμενων χωρών αντιπροσώπευε ένα ποσό της τάξης των 567 δισ. δολαρίων. Μεταξύ 1980-1992, οι εν λόγω χώρες πλήρωσαν πίσω 1,666 τρισ. δολάρια(!), αν και αυτό δεν ήταν όλο: εξαιτίας των υψηλότερων επιτοκίων, το συνολικό χρέος είχε εκτοξευτεί τώρα (1992) στα 1,419 τρισ. δολάρια, παρά τις αποπληρωμές! Ήταν ξεκάθαρο ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τις παρεμβατικές πολιτικές του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, καθώς τώρα τα υπέρογκα επιτόκια υποχρέωναν τις δανειζόμενες χώρες να προβαίνουν σε εκ νέου δανεισμό για να αποφεύγουν τη χρεοκοπία.
Τι έγινε σε Σομαλία και Ινδονησία
Τα διαβόητα SAPs είναι πακέτα μέτρων που προωθούνται από ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα σε χώρες που πλήττονται από κρίση για να αντιστρέψουν το χρηματοπιστωτικό κλίμα και να επιφέρουν σταθερότητα και γιατί όχι ανάπτυξη. Τι περιλαμβάνουν; Υποτίμηση του νομίσματος, δραστικές φορολογικές μεταρρυθμίσεις, κατάργηση δασμών, απελευθέρωση τιμών και άλλες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Όπου έχει επέμβει η Παγκόσμια Τράπεζα υπήρξαν αρνητικές συνέπειες. Η παρέμβαση ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας στη δεκαετία του 1980 στη Σομαλία δημιούργησε αγροτική κρίση στο εσωτερικό της χώρας, μέσω της εγκαθίδρυσης επιζήμιων οικονομικών μέτρων που έφεραν τη δυσπιστία στις συναλλαγές μεταξύ κτηνοτροφικού και αγροτικού κόσμου.
Το Πρόγραμμα Διαρθρωτικής Πολιτικής που επέβαλε το ΔΝΤ ανάγκασε τη χώρα να αλλάξει την αγροτική πολιτική της βασιζόμενη σταδιακά στην εισαγωγή σιτηρών από πολυεθνικούς κολοσσούς, ένα γνώριμο μοντέλο που έχει ακολουθηθεί ευρέως στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου.
Το 1997 η Ινδονησία δέχθηκε ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα. Οι πολιτικές των διεθνών θεσμών όχι μόνο δεν εκτόνωσαν την κρίση, αλλά εισήγαγαν και μια νέα σειρά από ανεπιθύμητες δράσεις. Η ασιατική κρίση που μάστισε Μαλαισία, Φιλιππίνες και Ινδονησία τον Ιούλιο του 1997 θα θεραπευόταν από τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις του Ταμείου, αν και στο τέλος το σκηνικό θύμιζε ολοκληρωτική καταστροφή: μεγάλοι παίκτες της αγοράς πτώχευσαν, ο δημόσιος τομέας φαλίρισε και η παραγωγική δραστηριότητα πάγωσε στο εσωτερικό της Ινδονησίας.
Τετάρτη 1 Μαρτίου 2017
Τον...χάζεψε με απίστευτη ντρίμπλα!
Μία φανταστική ντρίμπλα του Ελιέρο Ελία παραλίγο να στείλει στο... νοσοκομείο με αυχενικό τον Αρίας, στον αγώνα της Φέγενορντ με την Αϊντχόφεν! Ο 30χρονος άσος έκανε... χαζό τον Κολομβιανό αμυντικό Αρίας, ο οποίος έψαχνε να δει που είχε στείλει τη μπάλα ο αντίπαλός του.
Για την ιστορία να προσθέσουμε ότι το παιχνίδι κρίθηκε με αυτογκόλ του Ζοέ στο 82', μετά όμως από χρήση της "goal-line technology".
Πηγή
Οίκος ανοχής με… πλαστικές κούκλες στην Ισπανία
Στα ύψη οι τιμές για μια ωριαία «συνεδρία»
Ένας οίκος ανοχής διαφορετικός από τους άλλους έχει ανοίξει το τελευταίο χρονικό διάστημα στην Ισπανία. Και αυτή ακριβώς την διαφορετικότητά του είναι που διαφημίζει και επαίρεται, μάλιστα, πως είναι ο πρώτος στην Ευρώπη που προσφέρει τέτοιες υπηρεσίες!
Αυτός ο οίκος ανοχής, λοιπόν, προσφέρει στους πελάτες του σεξ με πλαστικές κούκλες! Και επειδή, όπως διαφημίζει, προσέχει όσους τον προτιμούν δημιουργεί και την κατάλληλη ατμόσφαιρα με χαμηλό φωτισμό, κεριά και μεγάλες τηλεοράσεις που θα μεταδίδουν ταινίες πορνό!
Μέχρι στιγμής ο οίκος ανοχής διαθέτει τέσσερις… ιερόδουλες. Την Λίλι που έχει ύψος 1,61μ. και έχει ασιάτικα χαρακτηριστικά. Την Κέιτι που είναι 1,70μ., είναι ξανθιά, έχει μεγάλα στήθη και φουσκωμένα χείλη. Την Λίζα που έχει ύψος 1,68μ με «ρίζες» από την Αφρική. και την Άκι που έχει μπλε μαλλιά και «κατάγεται» από την Ιαπωνία. Όλες τους ζυγίζουν περίπου 40 κιλά και είναι κατασκευασμένες από σιλικόνη.
Η διεύθυνση του οίκου ανοχής διαβεβαιώνει πως οι ιερόδουλες θα πλένονται και θα απολυμαίνονται μετά από κάθε χρήση ώστε να είναι ασφαλής η επαναχρησιμοποίησή τους. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι πελάτες καλούνται να χρησιμοποιούν προφυλακτικό, ενώ μπορούν να ζητήσουν οι κούκλες να έχουν ντυθεί κάπως ή να έχουν τοποθετηθεί σε μια συγκεκριμένη θέση.
Παρά την οικονομική κρίση, ωστόσο, οίκος ανοχής για το πρώτο διάστημα κοστολογεί το σεξ με την κούκλα στα 82 ευρώ έναντι των 117 που θα είναι στη συνέχεια η κανονική τιμή για μια ωριαία... συνεδρία.
Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017
Το αγόρι που πουλήθηκε σκλάβος και έγινε ηγεμόνας στην περιοχή που τον αγόρασαν
Η ξεχωριστή ζωή του Μαλίκ Αμπάρ από την Αφρική που κατέληξε στην Ινδία
Ο Μαλίκ Αμπάρ ήταν ένας μόνο από τις δεκάδες χιλιάδες Αφρικανούς που αιχμαλωτίστηκαν στη Μαύρη Ήπειρο και πουλήθηκαν δούλοι στη Μέση Ανατολή και την Ινδία σε μια περίοδο εννιά περίπου αιώνων.
Η ζωή του, πέρα από τη φρίκη μιας εποχής που ενσαρκώνει, είναι ταυτοχρόνως και μια προσωπική ιστορία επιτυχίας, φανερώνοντας την ικανότητα κάποιων ανθρώπων να επιβιώνουν σε πείσμα των καιρών και να κατακτούν θέσεις και αξιώματα που η κοινωνική τους θέση δεν θα επέτρεπε ποτέ.
Εκεί, στον μουσουλμανικό κυρίως Ινδικό Ωκεανό, το αγόρι σκλάβος θα διένυε πολύ δρόμο στη ζωή του και να κατάφερνε να σπάσει τα δεσμά του, αλλάζοντας μια και καλή τη μοίρα του ως άβουλος δούλος.
Γεννημένος το 1548 στα εδάφη της σημερινής Αιθιοπίας, ο Σαμπού, όπως ήταν το βαφτιστικό του, διαχωρίστηκε βιαίως από την οικογένειά του, χάνοντας τους οικείους, το όνομα και την ταυτότητά του τελικά.
Παρά ταύτα, κάπου μισό αιώνα αργότερα θα ήταν τοπικός ηγεμόνας στην επαρχία Ντεκάν της Ινδίας και θα ενθρόνιζε πια βασιλιάδες κατά το δοκούν, μιας και μέχρι τότε ο στρατός του ήταν ο πλέον ισχυρός της περιοχής και η μόνη σοβαρή απειλή στη μογγολική παντοκρατορία της Δυναστείας των Μουγκάλ.
Πόσο δρόμο είχε διανύσει από την εποχή που τον μετέφεραν δεμένο πισθάγκωνα με καραβάνι και πλοιάριο μετά από την Ερυθρά Θάλασσα στη νότια Αραβία (Υεμένη), κι από κει θα τον ξαναπουλούσαν σκλάβο στη Βαγδάτη. Όπου θα μάθει λίγα γράμματα πριν τον στείλουν στην Ινδία για να υπηρετήσει τον αντιβασιλέα του σουλτανάτου της Ντεκάν.
Ο Αιθίοπας, μουσουλμάνος τώρα, υπηρέτησε τον χάνο για δώδεκα χρόνια, έναν χάνο που προερχόταν επίσης από την Αιθιοπία και είχε εξισλαμιστεί με τη θέλησή του. Ήταν στην αυλή του που ο Αμπάρ θα αναλάμβανε ολοένα και πιο δραστήριο ρόλο, παρατηρώντας και μαθαίνοντας καλά τη διπλωματία, την πολιτική και τους στρατιωτικούς ελιγμούς.
Όταν απελευθερώθηκε το 1594, μετά τον θάνατο του υψηλόβαθμου αξιωματούχου που τόσα χρόνια υπηρετούσε, είχε έρθει πια η στιγμή του. Μετατράπηκε σε μισθοφόρο και συγκέντρωσε μια έφιππη δύναμη 150 νοματαίων. Ο αντάρτικος στρατός του έμελλε να πληθύνει και να μετρά πλέον μερικές χιλιάδες μαχητές.
Ως στρατηγός των μισθοφόρων του, άνοιξε την πόρτα όταν του τη χτύπησε η Ιστορία και μεταμορφώθηκε στον κύριο υπερασπιστή της νέας του πατρίδας, παλεύοντας κόντρα στη μογγολική εξάπλωση στην Ινδία. Όταν νίκησε στο πεδίο της μάχης τους στρατούς δύο μογγόλων αυτοκρατόρων, ήταν πια το σύμβολο της ινδικής αντίστασης και η βασική πηγή έμπνευσης σε κάθε Ινδό που ήθελε να ανακόψει την εξάπλωση των Μογγόλων στα νότια της χώρας.
Μέχρι το 1620, ο στρατός του Αμπάρ μετρούσε πια 50.000 άντρες, από τους οποίους 40.000 ήταν ινδουιστές μαχητές (Μαράθας) και 10.000 Αφρικανοί (Χαμπσί). Μέχρι τότε είχε ήδη εγκαταστήσει δύο πρίγκιπες στον θρόνο του βασιλείου της Ντεκάν και κάθε φορά ο ίδιος υπηρετούσε ως αντιβασιλέας τυπικά, ουσιαστικά όμως ήταν ο ισχυρός άντρας του κρατιδίου.
Οι στρατηγικές συμμαχίες που σύναψε με τα κρατίδια των δυτικών παραλίων της Ινδίας και οι δαιμόνιες τακτικές του στον ανταρτοπόλεμο (αλλά και η χρήση του βρετανικού πυροβολικού και του στρατιωτικού εξοπλισμού Ολλανδών και Πορτογάλων) απέτρεψαν την εξάπλωση των Μογγόλων στο νότιο μισό της Ινδίας. Όσο ο ίδιος ήταν εν ζωή τουλάχιστον.
Ο Μαλίκ ήταν μεγάλος πονοκέφαλος για τους ηγεμόνες της Αυτοκρατορίας των Μογγόλων, οι οποίοι αποκαλούσαν τον αδάμαστο εχθρό τους «επαναστάτη της μαύρης τύχης». Κατόπιν έφτιαξε και μια πόλη όπου εφάρμοσε τη φωτισμένη διακυβέρνησή του, καθώς μέσα στα λαμπρά παλάτια που έχτισε, ανέπτυξε ένα καινοτόμο αρδευτικό σύστημα, προστάτευσε τις τέχνες και τη λαϊκή κληρονομιά τόσο των ινδουιστών όσο και των μουσουλμάνων και φρόντισε να παντρέψει τα παιδιά του με οικογένειας της ανώτερης ινδικής κάστας, βάζοντας έτσι τους Αφρικανούς στην καρδιά της τοπικής αριστοκρατίας.
Όταν πέθανε το 1626 ο πρώην σκλάβος, δεν ήταν πια παρά ο μεγαλύτερος ηγέτης που είχε γνωρίσει αυτή η γωνιά του κόσμου…
Πρώτα χρόνια
Ο Μαλίκ Αμπάρ γεννιέται ως Σαμπού ή Σαν-μπού το 1548 στο σουλτανάτο του Αντάλ, το μεσαιωνικό ισλαμικό βασίλειο που είχε δημιουργηθεί στο Κέρας της Αφρικής και περιλάμβανε τα σημερινά κράτη της Σομαλίας, της Αιθιοπίας, του Τζιμπουτί και της Ερυθραίας. Το σουλτανάτο μαστιζόταν από δύο δεκαετίες πολέμου με τη Σολομωνική Δυναστεία της Αιθιοπίας (Αβησσυνίας) και παρέπαιε πλέον.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό θα αιχμαλωτιστεί και θα πουληθεί, παιδί ακόμα, σκλάβος. Θα καταλήξει στην Υεμένη, όπου θα πουληθεί ξανά έναντι 20 δουκάτων και θα αποβιβαστεί σιδηροδέσμιος στο σκλαβοπάζαρο της Βαγδάτης. Εκεί θα πουληθεί και για τρίτη φορά στη Μέκκα, απ’ όπου θα τον αγοράσει ένας έμπορος και θα τον ξαναφέρει στη Βαγδάτη.
Αυτός θα τον μορφώσει, αναγνωρίζοντας τις δυνατότητες του νεαρού, και θα του δώσει το όνομα «Αμπάρ». Μετά τον θάνατό του όμως, ο Αμπάρ θα πουληθεί ξανά και θα μεταφερθεί στην Ινδία το 1570 ή 1575.
Ένας ολλανδός έμπορος που θα τον συναντήσει στα κεντρικά της Ινδίας αυτή την εποχή θα τον περιγράψει ως «μαύρο αλλόθρησκο από την Αβησσυνία με βλοσυρό ρωμαϊκό πρόσωπο». Ο Αμπάρ αγοράστηκε τελικά από τον αντιβασιλέα του σουλτανάτου της Ντεκάν, όπου θα περάσει τα επόμενα 12 χρόνια ως προσωπικός του υπηρέτης…
Ο σκλάβος που έγινε ηγέτης
Η επαρχία Ντεκάν ήταν κατά τον 16ο αιώνα ένα πολυπολιτισμικό κράμα φυλών και θρησκειών. Αφρικανοί μισθοφόροι και δούλοι υπηρετούσαν σε βασιλικές αυλές ήδη από τον 13ο αιώνα και η κοινότητα των μαύρων της Αβησσυνίας, οι Χαμπσί, όπως τους αποκαλούσαν στην Ινδία, ήταν ιδιαιτέρως πολυπληθής, καθώς τους προτιμούσε η ινδική αριστοκρατία για προσωπικούς υπηρέτες.
Κάποιοι μάλιστα, καθώς ήταν ξένοι και δεν εμπλέκονταν στις τοπικές έριδες, είχαν καταφέρει να ανέλθουν ακόμα και σε ύπατα αξιώματα, όπως ο χάνος που αγόρασε τον Μαλίκ, ο οποίος ήταν κι αυτός αφρικανικής καταγωγής. Ο Μαλίκ θα μορφωθεί περαιτέρω κοντά στον νέο του αφέντη και θα γίνει εξπέρ σε θέματα διοίκησης αλλά και στρατιωτικής οργάνωσης.
Ο αντιβασιλέας του έδωσε κάποια στιγμή προβεβλημένη θέση στον κρατικό μηχανισμό και τώρα ήταν ο πιο αξιοσέβαστος δούλος του βασιλείου. Για το πώς απελευθερώθηκε δεν υπάρχει καθολική ιστορική συναίνεση. Σύμφωνα με κάποιες πηγές, τα δεσμά του τα έσπασε η χήρα του χάνου, ώστε να μπορέσει να παντρευτεί και να ξεκινήσει τη δική του οικογένεια.
Ο Αμπάρ άρχισε να προσλαμβάνει αφρικανούς μισθοφόρους ώστε να λειτουργεί ως προστασία στους ηγεμόνες των τοπικών βασιλείων. Δουλειά υπήρχε πάντα εξάλλου για έναν καλά εκπαιδευμένο στρατό, καθώς όλα τα μουσουλμανικά σουλτανάτα και τα ινδουιστικά βασίλεια της περιοχής πολεμούσαν με τους Μογγόλους του βορρά και την επεκτατική τους πολιτική.
Κατά την άλλη εκδοχή, μετά τον θάνατο του αντιβασιλέα επικράτησε χάος στην Ντεκάν και ο Αμπάρ πουλήθηκε για άλλη μια φορά, τώρα στον βασιλιά της Μπιτζαπούρ. Αυτός λέγεται πως του έδωσε το όνομα «Μαλίκ», καθώς εντυπωσιάστηκε από τις ικανότητές του και νόμισε πως ήταν κάτι «σαν βασιλιάς» (Μαλίκ). Ο ηγεμόνας τον έκανε στρατιωτικό διοικητή του, ο σκλάβος αποστάτησε όμως και έφτιαξε τον δικό του μισθοφορικό στρατό.
Όπως κι αν έχει, ο μικρός και πολυσυλλεκτικός στρατός του Μαλίκ, αποτελούμενος από Άραβες, Αφρικανούς και Ινδούς, αποτελούσε μια ετοιμοπόλεμη μονάδα που έπαιρνε μέρος στις μάχες των βασιλείων κατά των Μογγόλων.
Σε μια τέτοια επεκτατική κίνηση των Μουγκάλ γύρω στο 1600, ο στρατός του Μαλίκ κατάφερε να τους απωθήσει ηρωικά και έγινε θρύλος στα εδάφη της Ντεκάν. Χιλιάδες προσχωρούσαν τώρα εθελοντικά στις δυνάμεις του, κι αυτός έπαιρνε υπό την κατοχή του μεγάλα κομμάτια της ινδικής υπαίθρου, εκμεταλλευόμενος τις έριδες των τοπικών ηγεμόνων που άφηναν πολλές περιοχές χωρίς ουσιαστική διακυβέρνηση.
Κάποια στιγμή ο Μαλίκ άρπαξε την ευκαιρία και παντρεύτηκε την κόρη ενός ηγεμόνα, διορίζοντας τον εαυτό του αντιβασιλιά. Ήταν όμως εκείνος που κινούσε πια τα νήματα του σουλτανάτου, λειτουργώντας ως de facto ηγέτης από το 1607-1626. Με έναν στρατό 7.000 ιππέων, αποτελούσε ισχυρό αντίπαλο των Μογγόλων και όλοι οι βασιλιάδες της Ινδίας υπολόγιζαν στη βοήθειά του κατά του μογγολικού ιμπεριαλισμού.
Εκείνος ισχυροποίησε τη θέση του παντρεύοντας τόσο τον γιο όσο και την κόρη του με πριγκίπισσα και πρίγκιπα, αντίστοιχα, γειτονικών βασιλείων, οδηγώντας πια τη μοίρα της Ντεκάν. Όταν ο γαμπρός του απέκτησε τον τίτλο του δελφίνου του θρόνου, ο Μαλίκ ήταν επισήμως αντιβασιλέας και ελεύθερος πια να πραγματώσει το κυβερνητικό του όραμα.
Με τις συμμαχίες αλλά και τη φήμη του, ο στρατός του αριθμούσε πλέον 50.000 άντρες και ο ίδιος ήταν ένας ικανότατος στρατηγός αλλά και πολιτικός. Οι μεταρρυθμίσεις του θα άφηναν εξάλλου βαριά κληρονομιά στη νότια Ινδία, όπως και ο τρόπος που χειριζόταν τους Ολλανδούς, τους Πορτογάλους και τους Βρετανούς στον αγώνα του κατά των Μογγόλων.
Πολυάριθμοι ευρωπαίοι περιηγητές τον περιέγραψαν στις αρχές του 17ου αιώνα ως ευσεβή μουσουλμάνο, όπως έκαναν εξάλλου και οι μογγόλοι χρονογράφοι που τον τιμούσαν ως αντίπαλο.
Ο νέος μάλιστα αυτοκράτορας των Μογγόλων, ανήμπορος να τον κερδίσει στη μάχη, φαντασιωνόταν τώρα τον θάνατό του. Γι’ αυτό και εξουσιοδότησε τον βασιλικό του ζωγράφο να απεικονίσει τον μεγάλο χάνο να ρίχνει βέλη στο κομμένο κεφάλι του Μαλίκ Αμπάρ! Ο ανταρτοπόλεμός του είχε αποδειχθεί εξάλλου ολότελα καταστροφικός στις μογγολικές επιδρομές...
Τελευταία χρόνια
Την ώρα που θριάμβευε στις μάχες του με τον εχθρό, μετέφερε την πρωτεύουσα του βασιλείου του και ίδρυσε μια νέα πόλη, όπου εφάρμοσε το δικαιότερο μεταρρυθμιστικό του όραμα, περιορίζοντας τη δύναμη των ισχυρών και αλλάζοντας την κοινωνική θέση και τη μοίρα ουσιαστικά των αδυνάτων.
Όπως μας παραδίδουν οι χρονογράφοι, τον σεβόταν απεριόριστα ο λαός του και τον έτρεμαν τόσο οι γείτονες σουλτάνοι όσο και οι Μογγόλοι του Βορρά, παρά τις νίκες που άρχισαν τελικά να σημειώνουν εναντίον του με τις απέραντες στρατιές τους αλλά και τις ανίερες συμμαχίες τους με ινδούς ηγεμόνες.
Αυτό που του πιστώνουν ως τα σήμερα είναι πως ήταν ο πρώτος αφέντης της Νοτιοανατολικής Ασίας που έσβησε τις φυλετικές, εθνοτικές και θρησκευτικές γραμμές, κάνοντας όλους τους υπηκόους του ίσους απέναντι στο κράτος. Μουσουλμάνοι και ινδουιστές πολεμούσαν εξάλλου πλάι πλάι απέναντι στη μογγολική απειλή και ο Μαλίκ διευκόλυνε καθοριστικά αυτή τη δύσκολη συνύπαρξη.
Στα τελευταία του χρόνια, έχασε κάποιες μάχες και τμήμα των εδαφών που είχε καταλάβει από τη Μογγολική Αυτοκρατορία, παρέμενε ωστόσο δυνατός και σίγουρα υπολογίσιμος αντίπαλος. Έτσι πέθανε στις 14 Μαΐου 1626, ως ο σκλάβος που μετατράπηκε σε έναν από τους πιο φωτισμένους ηγέτες της μακρινής και άγνωστης Ινδίας των θρύλων. Και καθώς είχε φροντίσει να μπολιάσει την οικογένειά του με την ινδική αριστοκρατία, διασφάλισε τη μακροημέρευση του οίκου του.
Όσο για το βασίλειό του, τον διαδέχθηκε ο γιος του, ως αντιβασιλέας πάντα, αλλά δεν είχε τη χάρη του πατέρα του. Το σουλτανάτο της Ντεκάν έπεσε στους Μογγόλους μέσα σε δέκα χρόνια από τον θάνατο του Μαλίκ…
Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017
Independent: Η πληγή από το ελληνικό χρέος δεν είναι μόνο οικονομική, είναι και ανθρωπιστική
Τι γράφει η βρετανική εφημερίδα για το ελληνικό χρέος και τις συνέπειές του στην ελληνική πραγματικότητα
Η πληγή που άνοιξε από το ελληνικό χρέος δεν είναι μόνο οικονομική, είναι και ανθρωπιστική, γράφει σήμερα η βρετανική εφημερίδα Independent.
Ο πόνος λόγω της κρίσης χρέους γίνεται αισθητός από τις πιο ευάλωτες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των ηλικιωμένων, σημειώνει ο αρθρογράφος.
Η αγωνία στην Ελλάδα παρατείνεται, όπως υπενθύμισε με δηλώσεις του ο υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Γενς Σπαν, που θεωρεί πιθανή μια συμφωνία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔNT) που να μην απαιτεί ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ώστε οι πιστωτές να μην έχουν απώλειες για τα δάνειά τους, όπως είπε.
Το ΔΝΤ θέλει να γίνει μια ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, αλλά η Γερμανία αντιτίθεται σε αυτό.
Το θέμα δεν είναι μόνο τεχνικό, σε σχέση με την καταλληλότερη μορφή ελάφρυνσης του χρέους για την Ελλάδα. Ούτε είναι θέμα που έχει να κάνει με τη δίκαιη αντιμετώπιση διαφορετικών κρατών- μελών της ευρωζώνης. Ούτε καν είναι ένα θέμα για το μέλλον της ευρωζώνης ή ακόμη και για την οικονομία γενικά. Όλα μετράνε, αλλά ένα πράγμα μετράει περισσότερο και αυτό είναι το ανθρωπιστικό ζήτημα για τους Έλληνες που είναι αντιμέτωποι με μια κοινωνική και ανθρώπινη καταστροφή, επισημαίνει η εφημερίδα.
Η ελληνική οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία. Ο πόνος της κρίσης είναι αρκετά εμφανής, αλλά δεν κατανέμεται εξίσου. Οι συνταξιούχοι βλέπουν το εισόδημά τους να έχει μειωθεί κατά το ήμισυ, και σε ορισμένες περιπτώσεις περισσότερο. Οι ιατρικές υπηρεσίες τελούν υπό τεράστια πίεση, με ορισμένα φάρμακα να μην είναι πλέον διαθέσιμα. Η ανεργία επίσημα είναι 23% και η ανεργία των νέων αγγίζει το διπλάσιο ποσοστό. Για τους τυχερούς και μορφωμένους νέους, η διαφυγή είναι να μεταναστεύσουν στη Βρετανία ή στη Γερμανία, όπου υπάρχουν δουλειές. Για τους μεγαλύτερους και λιγότερο τυχερούς δεν υπάρχει διαφυγή εκτός από το να τα βγάζουν πέρα, στηριζόμενοι συχνά στη φιλανθρωπία. Φυσικά υπήρχε μεγάλη κακοδιαχείριση της ελληνικής οικονομίας, αλλά αυτοί που την κακοδιαχειρίστηκαν δεν είναι αυτοί που πλήττονται τώρα.
Το τραγικό είναι ότι υπάρχει μια πεπατημένη την οποία χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες μπορούν να ακολουθούν για την επανεκκίνηση της οικονομίας τους. Αυτή συνήθως περιλαμβάνει τρία πράγματα: ελάφρυνση του χρέους, υποτίμηση του νομίσματος και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Η Ελλάδα έχει αρχίσει να κάνει μεταρρυθμίσεις, αλλά οι δύο πρώτες επιλογές δεν είναι διαθέσιμες. Σε κάποιο στάδιο, θα πρέπει να γίνει μια ελάφρυνση του χρέους και πολλοί πιστεύουν ότι θα πρέπει να υπάρξει και υποτίμηση. Στο μεταξύ, η αγωνία συνεχίζεται, πληγώνοντας περισσότερο εκείνους που είναι λιγότερο δυνατοί να το αντέξουν, τονίζει ο αρθρογράφος.
Πηγή: Independent
Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017
Γαλαξίδι, ένα ρομαντικό ταξίδι στο παρελθόν
Αγαπημένος προορισμός 2,5 ώρες από την Αθήνα
Αρχοντικά καπετανόσπιτα που αντανακλούν την ευημερία των κατοίκων του, γραφικά σοκάκια, πανέμορφο τοπίο και ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, όλα τα παραπάνω χαρακτηρίζουν το Γαλαξίδι και το κάνουν έναν από τους πιο κλασικούς και πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στη χώρα μας.
Η αίσθηση που έχει κάποιος κοιτάζοντας το λιμάνι του και την παραλιακή περατζάδα του, που βρέχεται από τα νερά του Κορινθιακού, επιβεβαιώνεται όταν επισκεφθεί τον φιλόξενο οικισμό, που έχει χαρακτηριστεί εδώ και δεκαετίες παραδοσιακός. Χτισμένο πάνω σε δύο λοφίσκους, το Γαλαξίδι διαθέτει δύο φυσικά λιμάνια, την Αγορά και τον Χηρόλακα.
Η παραθαλάσσια κωμόπολη της Φωκίδας ενδείκνυται για επίσκεψη όλο τον χρόνο αποπνέοντας ταυτόχρονα τη γραφικότητα που συναντάμε σε νησιά και τη φυσική ομορφιά του βουνού. Πολλοί είναι όμως εκείνοι που επισκέπτονται το Γαλαξίδι την Καθαρά Δευτέρα για τα περίφημα αλευρομουτζουρώματα, το έθιμο που δεν αφήνει κανέναν καθαρό και προσφέρει ατελείωτες ώρες «πολέμου» και διασκέδασης.
Οι ρίζες του εθίμου φτάνουν στα βυζαντινά χρόνια αλλά τη σημερινή του μορφή την πήρε περίπου από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά, την εποχή της άνθησης της ιστιοφόρου ναυτιλίας. Ήταν τότε η αποχαιρετιστήρια γιορτή, πριν την αναχώρηση των ναυτικών.
Άλλωστε η ναυτική πολιτεία έχει ιστορία πολλών αιώνων και οφείλει την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρά της και στους πολυταξιδεμένους κατοίκους της που επέστρεφαν και «μπόλιαζαν» την αρχιτεκτονική της με υλικά, τεχνίτες και αισθητική. Η ναυτική πινακοθήκη του Γαλαξιδίου εκτίθεται, μεταξύ άλλων, στο Ναυτικό Ιστορικό Μουσείο της πόλης.
Απολαύστε την επίσκεψη στο Γαλαξίδι με χαλαρές βόλτες δίπλα στη θάλασσα και φόντο τα γραφικά σπίτια του οικισμού. Η αγάπη των κατοίκων για τον τόπο τους αλλά και την παράδοσή του έχει συμβάλει στη διατήρηση του χαρακτήρα του Γαλαξιδίου, το οποίο προσφέρει διαμονή σε όμορφους ξενώνες και αναπαλαιωμένα περιποιημένα αρχοντικά. Ιδανικό για ολιγοήμερη εκδρομή, οι γαλήνιες και καλαίσθητες εικόνες του θα σας συνοδεύουν φεύγοντας.
Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017
Φρικιαστικές αποκαλύψεις από μαχητή του ISIS: Έχω βιάσει 200 γυναίκες και έχω σκοτώσει 500 άνδρες
Ανατριχιαστικές περιγραφές από τον «χασάπη» του ISIS
Ένας στρατιώτης του Ισλαμικού Κράτους που συνέλαβαν οι Κουρδικές Αρχές στο Βόρειο Ιράκ έδωσε στην δημοσιότητα πληροφορίες από την ζωή του μέσα στο καθεστώς.
Σύμφωνα με την βρετανική Ιndependent, ο Αμίρ Χουσεΐν είπε σε αυτούς που τον συνέλαβαν ότι εντάχθηκε στις τάξεις των εξτρεμιστών μαχητών στα 14 του, φεύγοντας από το κατεστραμμένο σπίτι του στην Μοσούλη.
Στα 21, κι ενώ συνελήφθη μετά από μια αντεπίθεση του ISIS στο Κουρδικό Κιρκούκ τον Οκτώβριο του 2016, ήταν τόσο δυνατός που «έσπασε τις πλαστικές χειροπέδες στους καρπούς του», όπως δήλωσε ένα Κούρδος της αντιτρομοκρατικής στο Reuters αφότου έδωσε άδεια για μια σπάνια συνέντευξη με τον μαχητή του ISIS.
Ο Χουσεΐν που τώρα ζει σε ένα μικρό κελί με μοναδική ιδιοκτησία μια κουβέρτα, τονίζει πως δεν μετανιώνει για τις πράξεις του.
Οι αρχηγοί του ISIS του έμαθαν πως να σκοτώνει εύκολα και του έδωσαν το «πράσινο φως» να βιάσει όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες, δήλωσε, περιγράφοντας το πως πήγαινε από σπίτι σε σπίτι μελών της φυλής των Γιαζίντι. Εκεί δήλωσε πως βίασε τουλάχιστον 200 γυναίκες.
Το ISIS εισέβαλε στο Ιράκ το 2014 και την γειτονική Συρία, ενώ χιλιάδες άντρες Γιαζίντι σφάχτηκαν και πολλές γυναίκες πάρθηκαν σκλάβες.
Εκπρόσωποι των Κουρδικών Αρχών δεν επιβεβαίωσαν την ιστορία του Χουσεΐν αλλά δήλωσαν πως υπήρχαν αποδείξεις ότι είχε διαπράξει βιασμούς και φόνους χωρίς να γνωρίζουν την κλίμακα αυτών.
Ο Χουσεΐν δήλωσε πως σκότωσε 500 άτομα από τότε που μπήκε στον ISIS το 2013.
«Πυροβολούσαμε όποιον θέλαμε και αποκεφαλίζαμε όποιον χρειαζόταν», εξομολογήθηκε ο Χουσεΐν επισημαίνοντας πως στην αρχή δεν ήταν εύκολο.
«Εφτά. Οχτώ, δέκα την κάθε φορά. Τριάντα ή 40 άτομα. Τους παίρναμε στην έρημο και τους σκοτώναμε».
«Καθόμουν δίπλα τους τους έβαζα μαντήλι στα μάτια και τους πυροβολούσα στο κεφάλι. Ήταν νορμάλ», καταλήγει.
Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017
Τι κέρδισε και τι έχασε η Ελλάδα στο Eurogroup για αφορολόγητο, συντάξεις, ΕΝΦΙΑ και ΦΠΑ
Όλα τα μέτρα που μπαίνουν στο τραπέζι κυβέρνησης και θεσμών
Η επιστροφή της τρόικας μετά την Καθαρά Δευτέρα κλείδωσε στο χθεσινό Eurogroup. Οι θεσμοί επιστρέφουν με ένα βαρύ πακέτο μέτρων που θα πλήξει τους φορολογούμενους και τους συνταξιούχους, ενώ η κυβέρνηση κέρδισε ταυτόχρονα σειρά μέτρων ελάφρυνσης φόρων με αλλαγή του μείγματος οικονομικής πολιτικής.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση η συμφωνία μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των επικεφαλής των θεσμών, ώστε να επιστρέψουν τα τεχνικά κλιμάκια στην Αθήνα αμέσως μετά την Καθαρά Δευτέρα και να ολοκληρωθεί η τεχνική συμφωνία (SLA) εντός ολίγων ημερών, επήλθε και περιλαμβάνει τελικά τον απαράβατο όρο που έθεσε η ελληνική πλευρά για «ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα».
Η ελληνική πλευρά δέχθηκε τη νομοθέτηση μεταρρυθμίσεων που θα εφαρμοστούν από 01/01/2019 και μετά, υπό την προϋπόθεση ότι το δημοσιονομικό ισοζύγιο θα είναι απολύτως ουδέτερο. Πρακτικά, επισημαίνουν, στην Αθήνα θα εξεταστεί η αλλαγή μείγματος πολιτικής από το 2019 και μετά, χωρίς περαιτέρω δημοσιονομική επιβάρυνση.
Επιπλέον, υπογραμμίζουν πως στα θετικά της πολιτικής συμφωνίας, που μένει όμως να προσδιοριστεί σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων, είναι η δυνατότητα επιστροφής της εργασιακής κανονικότητας των συλλογικών διαπραγματεύσεων νωρίτερα, δηλαδή πριν το τέλος του προγράμματος. Επίσης, ως πολύ σημαντική τονίζουν τη δέσμευση, από πλευράς Κομισιόν, που αναμένεται να εξεταστεί σε επόμενο Eurogroup, ώστε να εξαιρεθεί από τις δαπάνες για τον υπολογισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης ύψους 3 δισ. ευρώ για τη δημιουργία τουλάχιστον 100.000 θέσεων εργασίας, τα επόμενα δυόμισι χρόνια. Όπως σημειώνουν, τη χρηματοδότηση ενός τέτοιου προγράμματος ήδη διαπραγματεύεται η ελληνική πλευρά με την Παγκόσμια Τράπεζα σε συνεργασία με ευρωπαϊκούς οργανισμούς.
Η κυβέρνηση δηλώνει ικανοποιημένη από την εξέλιξη, καθώς η συμφωνία φαίνεται να περιλαμβάνει έναν μηχανισμό, που, για το Μαξίμου, είναι επαρκής για να «αμπαλάρει» επικοινωνιακά και πολιτικά τον συμβιβασμό. Με απλά λόγια η κυβέρνηση θα νομοθετήσει μεν ένα πακέτο μέτρων, που θα κυμαίνονται από 2,6 έως 3,6 δισ. ευρώ, αλλά ταυτόχρονα θα προβλέπεται ότι, εάν υπάρξει υπέρβαση του στόχου 3,5% για τα πρωτογενή πλεονάσματα, μετά το τρέχον Μνημόνιο, τότε θα μπορεί να επιστραφεί το αντίστοιχο ποσό με διάφορα θετικά μέτρα (π.χ. μείωση ΦΠΑ και ΕΝΦΙΑ ή άλλες πολιτικές).
Αν υπάρξει συμφωνία σε επίπεδο κλιμακίων τρόικας (staff-level-agreement) κι αυτή η συμφωνία πάει στο επόμενο Eurogroup (π.χ. στις 20 Μαρτίου ή αργότερα) τότε θα έχουμε πολιτική συμφωνία για το κλείσιμο της αξιολόγησης η οποία θα ανοίγει το δρόμο για την εκταμίευση δόσεων.
Τι έχασε η ελληνική πλευρά
Κυβέρνηση και Θεσμοί θα συζητήσουν για τη μείωση του αφορολόγητου και την περικοπή της προσωπικής διαφορές στις συντάξεις με απόδοση περίπου 1,5% του ΑΕΠ (περίπου 2,7 δισ. ευρώ). Τα μέτρα αυτά θα νομοθετηθούν από τώρα και θα ισχύουν -σύμφωνα με το επικρατέστερο σενάριο- από 1.1.2019. Παράλληλα θα εφαρμοστούν άμεσα τα υπόλοιπα μέτρα της δεύτερης αξιολόγησης που αφορούν στα εργασιακά, στο άνοιγμα αγορών και επαγγελμάτων και στην επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων.
Σε περίπτωση που το αφορολόγητο πέσει από τις 8.636 ευρώ στις 6.000 ευρώ οι απώλειες για χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους θα φτάσουν ακόμη και τα 700 ευρώ το χρόνο.
Η περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις μπορεί να φέρει απώλειες ως και 35% για τα υψηλότερα κλιμάκια των υφιστάμενων συνταξιούχων.
Επίσης στο πακέτο θα περιλαμβάνεται αύξηση του ορίου ομαδικών απολύσεων από το 5% στο 10%.
Τι κέρδισε η Ελλάδα
Το επικρατέστερο σενάριο αναφέρει ότι θα επιτρέπονται φοροελαφρύνσεις και αναπτυξιακά μέτρα αν η Ελλάδα ξεπεράσει το στόχο για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ. Η ελληνική πλευρά θέλει τη μείωση του ΕΝΦΙΑ, τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση και τη μείωση του φόρου για τις επιχειρήσεις. Το Ταμείο, σύμφωνα με πληροφορίες, ζητάει μεγάλη μείωση του φόρου για τις επιχειρήσεις μείωση των υψηλών συντελεστών για τα φυσικά πρόσωπα και μείωση του υψηλού ΦΠΑ από το 24% στο 23%.
Σύμφωνα με πληροφορίες η ελληνική πλευρά επιθυμεί να υπάρξει δέσμευση για:
Μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 35%. Ο τρόπος που θα γίνει η μείωση, δηλαδή ποιοι τελικά θα κερδίσουν δεν είναι ακόμη ξεκάθαρος.
Μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση στο 13% από 24% που είναι σήμερα.
Μείωση του ΦΠΑ στην ενέργεια από 13% σε 6%.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)